کودکان نیز سوگواری می کنند
سوگواری یادآوری حس فقدان شخصی است که از دست رفته و قدر مسلم روندی است که ما باید آن را پشت سر بگذرایم. سوگواری بخشی از فرایند شفابخشی (و تسکین) است. ما با ابراز غم و ریختن اشک به کودکان نشان می دهیم که احساس غم و گریه کردن( در این زمان) امری درست است. بیان غم و اندوه را نباید با احساس ضعف یکی گرفت. ما باید به پسران و دختران مان اجازه داهیم هر زمان که لازم است احساسات خود را ابراز کنند و اشک بریزند. اگر کودک ابراز احساسات نکند چنین تصور می کنیم که این فقدان در او تاثیر نداشته است. برخی متخصصان سلامت ذهنی بر این باورند که کودکان به قدر کافی رشد کرده اند که فقدان را حس کنند آنها می گویند که به همین خاطر آنها مایلند احساس اندوه خود را ابراز کنند ، ممکن است بازگویی غم گذشته برای سایر اعضای خانواده دشوار باشد اما کودکان نیاز به صبر، درک و حمایت خانواده جهت تکمیل روندِ اندوه دارند.
باری، به کودکانمان بیاموزیم که مرگ یک واقعیت طبیعی و فراگیراست و باید خود را برای مواجهه با آن از همان زمان تولد آماده کرد
