کنترل ادرار پدیده‌ای تکاملی است که در کودکان به تدریج و تا سن 5 سالگی به دست می‌آید.
این پدیده در کودکان متفاوت است ولی در نهایت باید به آن دست پیدا کنند.
شب ادراری زمانی اختلال محسوب می‌شود که کودک بعد از 5 سالگی کماکان در کنترل ادرار مشکل داشته باشد.
چنانچه قبل از 5 سالگی نیز عدم کنترل ادرار برای خانواده دردسرساز شود اختلال محسوب می‌شود.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ادامه داد: پیش از تشخیص‌گذاری باید از بابت مشکلات طبی زمینه‌ای مانند عفونت ادراری، ناهنجاری‌های سیستم ادراری، مسائل جسمی متفرقه که به دنبال بیماری یا مصرف داروها ایجاد می‌شود مطمئن شد.
وی افزود: بعد از بررسی کامل علت‌های جسمی زمینه‌ای، همکاران روانپزشک، روانشناس و مشاوران باید اقدامات درمانی را شروع کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی اظهار داشت: آموزش اصلی در زمینه خانواده است. خانواده باید آموزش شرطی سازی کودک در جهت تغییر یکسری رفتارها را انجام دهد.
وی ادامه داد: محدودیت مصرف مایعات به جز آب به ویژه بعد از ظهر به بعد در کودکان اهمیت زیادی دارد.
زاهد تصریح کرد: بیدار کردن کودک در طول شب و بردن او به دستشویی، یکی دیگر از راهکارهای جلوگیری از شب ادراری کودک است.
وی گفت: باید به والدین کودک آموزش دهیم تا صبور باشند و برای شرطی کردن کودک وقت بگذارند.
زاهد افزود: در ارتباط با موضوع آموزش کنترل ادرار، والدین باید از تحقیر، تنبیه، توهین و ترساندن کودک به شدت اجتناب کنند. چرا که کودک نباید از منظر روانشناختی آسیب ببیند.
وی اظهار داشت: کودک بالای 5 سال مسئولیت رفتار خود را تاحدودی برعهده می‌گیرد و می‌توان از این پتانسیل برای همکاری او با والدین در خصوص تعویض ملحفه‌های تشک استفاده کرد.
این متخصص بهداشت روان اذعان داشت: مسئله شب ادراری در کودک ممکن است حیثیتی شود چرا که کودک همیشه در خانه خود نیست. برای همین گاهی نیاز به درمان دارویی احساس می‌شود که بر حسب سن و شدت اختلال متفاوت است.
زاهد گفت: مسئله شرطی‌سازی از این جهت ارزش بیشتری دارد که بعد از آموزش دیگر عود نمی‌کند، اما در ارتباط با درمان دارویی، اختلال پس از قطع دارو بر می گردد.
وی افزود: داروها باید درست و بجا مصرف شود تا عوارضی برای کودک در پی نداشته باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی خاطرنشان کرد: حتماً باید ارزیابی روانشناختی در مورد کودکی که مبتلا به شب ادراری است انجام شود زیرا ممکن است مشکلات روانشناختی دیگری نیز داشته باشد که زمینه ساز اختلال شب ادراری شده است.
