چه موقع خجالتی بودن یک مشکل است؟
کم رویی میتواند یک واکنش طبیعی و سازش کارانه با یک تجربه اجتماعی که اساساً فشار آور است باشد.با قدری خجالتی بودن کودک میتواند موقتاً عقب بنشیند و دوباره کنترل خود را به دست آورد.معمولاً وقتی کودک چند بار تجربه بودن با افراد نا آشنا را کسب میکند کم رویی کمتر میشود.اگر که مشکلات دیگری وجود نداشته باشند کودکان خجالتی از نظر روانپزشکی و مشکلات رفتاری به طور قابل ملاحظه ای در خطر نیستند.اما اگر رفتار خجالتی بودن در کودکان نه دوره ای و گذرا باشد و نه ------------از جهاتی در خطر نیستند.چنین کودکانی ممکن است مهارتهای اجتماعی را نداشته باشند و یا تصویر ضعیفی از خود در ذهن داشته باشند.ممکن است کفایت و سررشته کمتری برای شروع بازی با همسالان خود داشته باشند.
بچه های مدرسه که خودشان را خجالتی میدانند تمایل دارند خودشان را کمتر دوست بدارند و خودشان را کمتر صمیمی و بیشتر منفعل بدانند.چنین پندارهایی برداشت و نظر دیگران را هم در جهت منفی تحت تاثیر قرار میدهد. zimpardoمیگوید همسالان بچه های خجالتی آنها را کمتر صمیمی و دوست داشتنی میدانند.با توجه به تمام دلایل فوق کودک کمرو ممکن است از جانب همسالانش ندیده گرفته شود و شانس کمی برای بسط دادن مهارتهای اجتماعی داشته باشد.بچه هایی که این رفتار را تا دوران بلوغ و بزرگ سالی ادامه می دهند خودشان را در مقایسه با همسالانشان تنها تر توصیف می کنند و دوستان صمیمی کمتری دارند و با جنس مخالف کمتر ارتباط برقرار میکنند.
