کمرویی کودک را نزد دیگران مطرح نکنید
یکی از مشکلات رفتاری کودکان، کمرویی است که بر خلاف سایر مشکلات ظاهراً رفتاری آزار دهنده نیست و نه برای خانواده و نه محیط مدرسه مشکل ساز نیست و گاهی نیز به عنوان یک حسن از آن یاد می شود، اما متأسفانه استمرار یک اختلال رفتاری است که در بسیاری از مواقع مانعی برای شکوفایی قابلیت ها، خلاقیت ها و ایفای مسئولیت های کودک در آینده می شود.
در کمرویی، کودک فقط به خود توجه داشته و از مواجه شدن با دیگران دچار ترس و نگرانی می شود.این حالت گاهی به قطع ارتباط و گاهی به ارتباط ناقص تبدیل شده و موجب آزار فرد کمرو می شود و کم کم اعتماد به نفس وی کاهش یافته و دچار مشکلات دیگر رفتاری نیز خواهد شد.
پیشگیری، شناسایی و درمان کمرویی امری بسیار مهم است، چون این اختلال با گذشت زمان پیچیده تر و درمان آن مشکل تر می شود.لذا اگر شناسایی زودتر انجام گیرد، درمان نیز سریع تر خواهد بود.
در درمان کودکان و افراد کمرو اجازه دادن برای اظهار نظر، دادن فرصتی برای گفتگو و صحبت و دفاع از خود بسیار مهم است و درمحیط خانواده، پذیرش بی قید و شرط فرد و ایجاد فضای گرم و صمیمی می تواند زمینه را برای ابراز وجود وی به وجود بیاورد.
به خاطر داشته باشیم این اختلال را با مطرح کردن های زیاد آن با دیگران تقویت نکنیم.
عنوان کردن خجالتی بودن کودک نزد دیگران موجب به وجود آمدن یک باور و تلقین غیر منطقی و افزایش این مشکل می شود در عوض باید این مشکل را نزد کودک بسیار کوچک و معمولی نشان داد و آرام ارام و به طور غیر مستقیم او را به میان جمع برد.واگذاری مسئولیت های کوچک و در حد توان در بین جمع، مقایسه نکردن کودک با دیگران، عدم حمایت افراطی از کودک، عدم ترحم و پشتیبانی زیاد از او و ...می تواند هر چه سریع تر کودک یا فرد کمرو را در کاهش این اختلال یاری دهد.
برای درمان بهتر، باید به کودک روش های برخورد صحیح با شرایط و موقعیت های مختلف را آموزش داد و کوشید موقعیت های آزمایشی جهت تمرین آموخته هایش فراهم شود.
توانمندهای جسمانی و استعدادهای کودک را باید تقویت و از آن توانمندی ها در جمع استفاده کرد.هنگام صحبت کردن و ارتباط کلامی با فرزندان، ارتباط چشمی را نباید نادیده گرفت و باید از او خواست با پدر و مادر و دیگران ارتباط چشمی برقرار کند.
همچنین باید کودک را در کلاس های مهارتی یا هنری، ورزشی و ...شرکت داد و زمینه فعالیت او را در کارهای گروهی و اجتماعی فراهم ساخت.
خریدهای ساده، پاسخگویی به تلفن، افزایش ارتباط کلامی در جمع از جمله عوامل بهبود بخشیدن به این اختلال است.
