در فرهنگ ما داشتن خواهر و برادر نوعی امنیت روانی به حساب می‌آید و طبیعی است که فرزندان رشد یافته در چنین خانواده‌هایی داشتن خواهر و برادر را امتیاز بزرگی می‌دانند و در صورت عدم برخورداری از آن دچار بحران خواهند شد.
این روانشناس معتقد است: تربیت شدگان خانواده‌های گسترده شاید در دوران کودکی مشکلی احساس کنند، اما در دوران بزرگسالی خواستار مراودات اجتماعی شده و در صورت عدم برخورداری از چنین مسئله‌ای دچار خلأ روانی و عاطفی می‌شوند و با آسیب‌های اجتماعی متعددی روبرو خواهند شد.
وی می‌گوید: در جامعه ما داشتن عمو، دایی، خاله و عمه امتیازهای مثبتی هستند که نداشتن آن‌ها احساس نا امنی به فرد می‌دهد و آن‌ها را با مشکل مواجه می‌کند.
عظیمی افزود: انتخاب سبک تک فرزندی برای زندگی خواه ناخواه خانواده‌ها را به سمت کوچک شدن پیش می‌برد و دنیای بدون عمه و خاله را برای آیندگان به همراه دارد.
|
|
شیدا 1393/12/18 - 14:43 |
|
درسته
من که بدون خالم میمیرم |
|
