کودکان هر فیلمى را که مى بینند، الگو قرار مى دهند. یادگیرى آنها براساس دیده ها و شنیده هااست و دیدن صحنه هاى خشن و رفتارهاى پرخاشگرانه باعث اضطراب ، ترس و بروز رفتارهاى خشن در آنان مى شود. خشونت در سریال ها و فیلم ها حتى بر روى کودکان آرام نیز تأثیرگذار است و آنها رادچار هیجان هاى کاذب مى کند.
بسیارى از کودکانى که دچار کابوس و یا وحشت خواب مى شوند، مایل نیستند درباره آن صحبت کنند.کابوس درخواب در سنین ۶-۵ سالگى اتفاق مى افتد که نتیجه اختلال اضطراب در خواب است . مرحله رؤیا! کابوس درخواب ناشى از ترس، اضطراب، ناراحتى و نگرانى هایى است که درطول روز براى کودک رخ مى دهد و شب خود را در قالب کابوس نشان مى دهد.اما وحشت خواب که آن هم ریشه در نگرانى هاى روزمره دارد، زمینه خانوادگى دارد و در دوره خواب عمیق که رؤیا ندارد (NONREM) اتفاق مى افتد. کودک بیدارمى شود ، مى نشیند و جیغ مى کشد. او وحشتزده و گیج و منگ است.اطرافیان را نمى شناسد و خواب خود را نیز به یاد ندارد. در این حال، ضربان قلب و تعداد تنفس کودک به طور قابل ملاحظه اى بالا مى رود و پس از چند دقیقه آرام گرفته، دوباره به خواب مى رود.اضطراب و ترس در خواب نشأت گرفته و دنباله اضطراب هاى روزانه است که مى تواند مربوط به رفتار اطرافیان مانند دعواهاى پدر و مادر و یا خواهر و برادر، زدوخورد، تنبیه، تحقیر، تهدید، تماشاى فیلم هاى خشن و ترسناک یا غم انگیز باشد.
