برای ایجاد روحیة استقلال در کودک دبستانی خود، از راهکارهای ذیل استفاده کنید :
1- برنامه ریزی درسی : با نظر خودش، برنامه ای درسی را تنظیم کنید تا براساس آن، امور مربوط به مدرسه را انجام دهد و مجبور نباشد دائم در این مسأله دخالت کنید و او را متکی به خودتان بار آورید.
2- رفت و آمد به مدرسه : در صورت امکان (نزدیکی راه، امنیت خیابان، دوستان خوب و ...) اجازه دهید خود به مدرسه برود و از همراهی او بپرهیزید.
3- اردوها : در صورت اطمینان از مراقبت مربیان در اردوها، او را از رفتن به اردو منع نکنید. با توجه به انجام امور شخصی در اردو، استقلال او تقویت خواهد شد.
4- جمع همسالان : با فرض داشتن همسالان خوب، اجازه دهید زمانی را با آنان باشد. حتی می تواند گاهی شب را نیز در منزل دوستان خوب و نزدیکان قابل اعتماد بماند.
5- خرید وسایل شخصی : فرزند شما در سنی است که می تواند برخی از وسایل مورد نیاز خود (لوازم التحریر، جوراب، توار کاست، لوح های فشرده، وسایل زینتی اتاق خود و ...) را خود و بدون حضور شما بخرد. این عمل در استقلال او بسیار موثر است.
6- اعطای حق انتخاب : به او اجازه دهید انتخابگر باشد. شما می توانید در مسائل گوناگون زندگی، چند گزنیة خوب را در اختیارش قرار دهید تا یکی را برگزیند.
چند توصیه
أ. در حضور او، درباره اش با دیگران فراوان سخن نگویید. این رفتار باعث می شود خود را بندة زر خرید شما بداند.
ب. وقتی از شما دربارة مسأله ای نظر می خواهد، بی در رنگ نظر ندهید. ابتدا بگویید : نظر خودت چیست ؟ اگر نظر خوبی داشت، بگویید نظر من هم همین است و اگر نظر مناسبی نداشت، نظر دهید؛ ولی نظر او را هم به طور کامل رد نکنید.
ج. وقتی نظری می دهد (به ویژه در جمع) هرگز با جمله هایی از قبیل این که «کسی از تو نظر نخواست» یا «این مطلب به بچه ها مربوط نمی شود» و ... او را خجالت زده نکنید.
د. هنگامی که از مدرسه، اردو، منزل نزدیکان یا برنامه ای تفریحی بر می گردد، او را سوال پیچ نکنید که آیا خوش گذشت؛ مربیان چه کسانی بودند؛ چه کارهایی انجام دادید و ... . فقط کافی است به او خسته نباشید بگویید (در صورتی که خودش مایل بود دربارة برنامه‌هایش سخن بگوید، با علاقه مندی با سخنانش گوش دهید).
برگرفته از سخنان استاد حسین دهنوی
