این ر فتار به جهت حس تملک است که در کودکان حدود 3 سال، بیشتر وجود دارد و طبیعی است. این حس حدود 5 یا 6 سالگی کمتر می شود و کودکان، راحت تر با هم بازی می کنند. با توجه به این که کودکان در این سن دوست دارند والدین را خرسند کنند، زمینه برای آموزش اشتراک و ایجاد روحیة ایثار و فداکاری فراهم است.
هرگز نکوشید این حس را در فرزندتان از بین ببرید. برای تعدیل آن می توانید از راهکارهای ذیل استفاده کنید :
1- قانونی وضع کنید که چند عدد از اسباب بازی هایش صرفاً برای خودش باشد و به هیچ کس ندهد.
2- او را تشویق کنید تا بعضی از اسباب بازی هایش (به جز موارد اختصاصی) را با شما به اشتراک بگذارد. او وسایلش را راحت تر در اختیار والدین قرار می دهد؛ زیرا اطمینان دارد که از آن ها محافظت می کنند و اسباب بازی هایش را به او بر می گردانند.
3- شما نیز برخی از وسایلتان مانند ماشین حساب را برای مدتی در اختیار او قرار دهید.
4- شراکت خود را با دیگر اعضای خانواده نیز برایش به نمایش بگذارید.
5- بکوشید برخی از کارهای ساده را در آشپزخانه (پاک کردن سبزی، تهیة سالاد و ...) و دیگر کارهای منزل (نظافت و جمع و جور کردن لباس ها، گردگیری و ...) را با مشارکت او انجام دهید تا آموزش عملی اشتراک باشد.
6- از او بخواهید تا پیش از آمدن مهمان ها به منزل شما، اسباب بازی هایی را که مایل است، در اختیار همسالان قرار دهد، جدا کند (به او اطمینان دهید که همسالانش، اسباب بازی ها را با خود نمی برند و اگر بخواهند چنین کاری کنند، شما اجازه نخواهید داد).
7- بازی نوبتی با اسباب بازی ها را به او بیاموزید (در صورت عمل به خواستة شما، او و همسالش را با خوراکی تحسین کنید).
8- برای ایجاد روحیة مشارکت، اسباب بازی های دو نفره برایش تهیه کنید که برای بازی با آن به شخص دیگری نیاز باشد.
9- به او چند عدد خوراکی (عدد قابل تقسیم) بدهید تا آن هارا حین بازی با همسالان خود تقسیم کند.
10- در صورت ایجاد تنش با همسالان به جهت این رفتار، بهترین ساز و کار باز دارنده، محرومیت موقت و موردی از دیدار آنان است.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی