به رغم آثار مثبت دوستان کودک (ر.ک : ص 94 و 95) ممکن است فرزند شما درونگرا باشد و از تنهایی، بیشتر لذت ببرد؛ پس او را به انتخاب دوست وادار نکنید. شما می توانید زمینه های دوستی او را با همسالان مطلوب فراهم سازید (ر.ک : ج 1، ص 19 و 20).
ممکن است فرزند شما به دوستی با همسالان علاقه مند باشد؛ اما به علت کمرویی (ر.ک : ج 1، ص 126) یا ندانستن راه های ایجاد ارتباط، با آنان دوست نمی شود. در این صورت، با استفاده از راهکارهای ذیل به او کمک کنید :
1- برای ایجاد انگیزة بیشتر در فرزندتان، او را با ارزش دوست خوب آشنا کنید.
2- به او بفهمانید که دوست یابی، مهارت اجتماعی است و کسی که نتواند برای خود دوستانی مناسب برگزیند، ناتوان است.
اما علی (ع) می فرماید :
اعجز الناس من عجز عن اکتساب الاخوان.
ناتوان ترین مردم کسی است که از به دست آوردن دوستان ناتوان باشد.
3- به او بیاموزید که برای آغاز دوستی در مدرسه، سراغ دانش آموزی برود که مثل خودش تنها است و بعد از سلام و معرفی خودش بگوید : «می خوای با من دوسات بشی».
4- به او بیاموزید که به بازی گروهی بچه ها بپیوندد؛ سلام کند و اجازه بگیرد با آنان بازی کند. کودکان به طور معمول از این گونه پیشنهادها استقبال می کنند.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی