به جز کارهایی که ضرر قابل توجه و خطر دارد، کودکان را در بقیة کارها آزاد بگذارید. در وجود کودک نیروهای نهفته ای وجود دارد که باید رها شود، و اگر رها نشود، در آینده مشکل ساز خواهد بود. شیطنت کودکان، سبب شادابی آنان می شود و چون در کودکی بچگی کرده‌اند، در بزرگی بچگی نخواهند کرد.
رسول خدا خدا (ع) فرمود :
عرامه الصبی فی صغره زیاده فی عقله فی کبره.
شیطنت کودک در کودکی، سبب افزایش عقل او در بزرگی خواهد بود.
امام کاظم (ع) : تستحب عرامه الصبی فی صغره لیکون حلیماً فی کبره.
شیطنت کودک در کودکی نیکو است؛ چرا که سبب بردباری او در بزرگی خواهد شد.
بسیاربی از شیطنت های کودکان، اقتضای سن آن ها است و اگر پدر و مادر به این نکته توجه داشته باشند، بسیاری از رفتارهای شیطنت آمیز کودکان لذت بخش می شود.
توصیه می کنم از رفتارهایی چون سر و صدای زیاد (در صورتی که سبب آزار دیگران نمی‌شود)؛ دویدن و تحرک فراوان (در صورتی که خطری برایش ندارد)؛ پریدن از ارتفاعات کم روی تشک و جاهای نرم، بازی روی مبل و صندلی ها و ... کودک را منع نکنید.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی
