محبت به فرزند، به سن خاصی اختصاص ندارد و تا پایان عمر بدان نیاز دارد؛ اما محبت ویژه و کامل در یک سال اول زندگی او بسیار مهم است. یک سال اول زندگی کودک دوران دلبستگی (پیوندهای محکم عاطفی با افراد مهم زندگی) است و اگر محبت همراه با احساس امنیت برایش پدید آید، در آیندة او تأثیر مثبت خواهد داشت. بالا رفتن توان اجتماعی، شادی، و مقاومت در حل مسأله به ویژه در دوران پیش دبستانی، برخی از این آثار است.
رسول خدا (ص) فرمود :
احبو الصبیان و ارحموهم.
کودکان را دوست بدارید و به آنان مهربانی کنید.
برخی والدین از بوسیدن فرزندان خود (به ویژه فرزندان بزرگ تر) ابا دارند؛ در حالی که اولیای الاهی چنین می کرده اند. روزی رسول گرامی (ص) یکی از فرزندانش را روی زانو نشانده، او را می بوسید. مردی از اشراف جاهلیت به حضرت عرض کرد : من 10 پسر دارم و تاکنون هیچ یک را نبوسیده ام. حضرت چهره اش بر افروخته شد و فرمود :
من لایرحم لایرحم
کسی که مهربانی نکند، بدو مهربانی نخواهد شد.
باز از همان حضرت است که امر فرمود فرزندان خود را فراوان ببوسید؛
چرا که در برابر هر بوسه، درجه ای در بهشت خواهید داشت :
اکثروا من قبله اولادکم فان لکم بکل قبله درجه فی الجنه.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی
