اولیاء عزیز، شما به عنوان پدر و مادر خود را مسئول سلامت جسمی و روحی روانی فرزندان خود می دانید. برای تربیت فقط یک نسخه و یک راه حل وجود ندارد.
سبکها و روشهای زیادی برای رشد و پرورش فرزندتان معقول و متناسب باشد. پیشنهادات زیر را خدمتتان ارائه می نمایم گرچه ادعا نمی شود حاوی بهترین و کاملترین راه و روشهای تربیتی باشد و شما می توانید به کتابخانه ها، کتابفروشی ها، و مراکز معتبر علمی تخصصی جامعه مراجعه و اطلاعات خود را درخصوص مراحل رشد، شیوه های حل مسئله، سبکهای تربیتی سالم و مهارتهای پرورشی و زندگی خود و فرزندتان تکمیل نمایید.
ـ بگذارید فرزندتان احساس خود را بیان کند و احترام شما را به احساسات خودش درک نماید.
ـ به او بفهمانید که همه انسانها ترس، خشم، درد و اضطراب را تجربه کرده و خواهند کرد و لازم است به همه احساسات مثبت و منفی توجه یکسان شود.
ـ سعی کنید او ریشه احساساتش را پیدا کند. خشم و ترس خود را مدیریت صحیح کند بدون اینکه درگیری فیزیکی پیدا نماید.
ـ راههای مکالمه و مذاکره را همیشه باز نگهدارید، با صدای آرام و نرم با او صحبت نمایید حتی اگر مخالفتی با او دارید. احترام و اعتماد متقابل را تأمین و ارتقاء بخشید.
ـ با کلام قابل فهم با او گفتگوی دوطرفه کنید. حرفهای دل و زبان او را بشنوید. او را به پرسش و سؤال تشویق کنید.
ـ به او آرامش و اطمینان بخشید، خدا را به یاد او بیاورید، مثبت و صادق باشید، آماده باشید درباره هر موضوعی گفتگو کنید.
ـ شیوه های حل مسئله و مهارتهای زندگی خودتان را به عنوان والد بررسی کنید. آیا دلگرمی خوب و متناسبی برای فرزندانتان هستید؟ اگر در کنترل خشم و انزجار خودتان کنترل ندارید کمکهای تخصصی را طلب کنید.
ـ چنانچه رفتار و احساسات فرزندانتان صبر و تحمل شما را لبریز می کند حتما از مشاورین و پزشکان راهنمایی بخواهید.
ـ ذوق و استعداد فرزندانتان را شناسایی و تشویق کنید. با آنها بر سر اهدافشان به توافق برسید تا متناسب با امکانات و توان آنها باشد نه اینکه انتظارات دیگران و چشم و هم چشمی را درنظر بگیرید.
ـ موفقیت های فرزندانتان را جشن بگیرید هرچند مختصر و کوچک باشد.
ـ توان و نتایج فرزندانتان را با یکدیگر و با هیچکس دیگری مقایسه نکنید و بی نظیر و انحصاری بودن فرزندتان را به رخ او بکشید و بطور منظم برایش و با خودش صرف وقت بنمایید و اورا با گذشته اش مقایسه کنید.
ـ خودباوری و خودارزشمندی و استقلال او را تأیید و تشویق کنید. به او در ناملایمات و افت و خیزهای رندگی کمک نمایید. به او نشان بدهید که توان کافی برای حل مشکلات خودش را دارد و تجربیات جدید را می تواند کسب نماید. اما نباید کنجکاویهای خطرناک را حتی یک بار امتحان کند.
ـ عدالت، سازندگی و مداومت و قاطعیت را در تربیت او لحاظ نمایید. تربیت نیز نوعی آگاهی و آموزش دادن است نه تحمیل درد و زخمهای بدنی و روحی.
ـ بدانید همه خانواده ها و بچه ها با هم فرق دارند با کمک فرزندتان او را کشف کنید و بفهمید چه چیزهایی برای شخص او مؤثر است.
ـ رفتارهای موفق و سالم و مفید او را تأیید کنید و یا به او کمک کنید تا از اشتباهاتش درس بگیرد.
ـ به او محبت و عشق ورزی بی قید و شرط نشان دهید، ارزش قدرشناسی و سپالسگذاری از خدا و مردم را به او بفهمانید.
ـ همکاری، صبر و بردباری، سخاوت و بخشندگی، پذیرش انتقاد و عذرخواهی، ایثار و فداکاری، شهادت و جوانمردی و توکل را به عنوان ارزشهای اصیل هویت ایرانی اسلامی به او آموزش دهید.
ـ بدانید تربیت فرزند کار آسانی نیست پس انتظار نداشته باشید صد در صد کارتان بی نقص و عیب باشد.
پزشک آن لاین
