با جدا کردن اتاق کودک در ابتدای تولد، کودک تصوری از ترس و اضطراب ندارد و بیقراری هم نخواهد کرد، اما در شش ماهگی ممکن است کودک بیقراری کند که مادر می تواند با روشن کردن چراغ اتاق، مانع از این ترس در کودک شود.
کودکانی که حاضر به جدا شدن چند ساعته از والدین خود در زمان خواب نیستند، بیشتر در غذا خوردن، لباس پوشیدن و هنگام تنها شدن بهانه جویی و بیقراری می کنند، در صورتی که با جدا کردن اتاق کودک از همان ابتدا می توان از ایجاد این وابستگی در او جلوگیری کرد.
بازی کردن و گذراندن وقت با همسالان یکی از روشهای موثر در کاهش وابستگی کودک به مادر است. مادران باید در زمان هایی که کودک را همراه خود به پارک می برند خود به کنار بمانند و اجازه برقراری ارتباط با همسالان و بازی کردن با آنها را به کودک خود بدهند.
کودکانی که در خانواده بیشتر مورد توجه قرار می گیرند و یا اینکه دوره پیش دبستانی و مهد کودک نرفته اند، بیشتر از سایر کودکان به مادر وابسته می شوند و با دور شدن از خانواده وحشت و اضطراب در آنها پدید می آید.
جدا کردن اتاق کودک از همان ابتدای تولد نقش موثری در کم کردن وابستگی کودک به مادر دارد و همین امر باعث می شود کودک کمتر دچار ترس و بیقراری شود.
