تنبیه بدنی به جز در موارد استثنایی و با رعایت شرایط (ر.ک : ص 95)، راهکار مناسبی برای تربیت نیست؛ چرا که انسان با پند ادب می شود و کتک، مخصوص چارپایان است. امام علی (ع) می فرماید :
فان العاقل یتغط بالادب و البهائم لاتتعظ الا بالضرب.
آثار منفی تنبیه بدنی
1- تحقیر شخصیت : کودک یا نوجوانی که کتک می خورد، شخصیتش تحقیر می شود و کسی که به شخصیت او توهین شود، امیدی به خیرش نیست و دیگران از شر او در امان نخواهند بود.
من هانت علیه نفسه فلا ترج خیره.
من هانت علیه نفسه فلا تامن شره.
2- ایجاد روحیة تسلیم پذیری : تنبیه بدنی، فرزند شما را تو سری خور بار می آورد و در آینده، به دیگران نیز اجازه خواهد داد به او زور بگویند و قدرت دفاع از حق خود را نخواهد داشت.
3- کینة تنبیه کننده : کودک، کینة تنبیه کننده را به دل می گیرد و در آینده به شکل های گوناگون (درس نخواندن، سهل انگاری در عبادت، بی نظمی، اعمال خلاف و ...) از او انتقام می گیرد.
اربابی به نوکر خود قول داد دیگر او را نیازارد و وقتی نوکر اطمینان یافت که ارباب راست می‌گوید، با لبخند ملیحی بر لب و در کمال سادگی گفت : پس، از این به بعد، من هم در سوپ شما تف نمی اندازم.
4- ماهر کردن مجرم در جرم : بر خلاف تصور برخی والدین که ادعا می کنند با کتک، رفتار خلاف فرزند را اصلاح کرده اند، این گونه نیست؛ بلکه او را در ارتکاب جرم، ماهرتر می کنند و با تنبیه بدنی، به او می آموزند که در ارتکاب عمل خلاف، دقت بیشتری داشته باشد تا به دام نیفتد.
5- اضطراب : کودک یا نوجوان، دائم مضطرب است که نکند بر اثر عمل مشابهی، دوباره به ویژه در حضور دیگران تنبیه شود.
6- از بین رفتن اعتماد به نفس : فرزندی که دائم تنبیه می شود، اعتماد به نفس خود را از دست می دهد و شهامت انجام کارهای بزرگ را نخواهد داشت.
7- روحیة زورگویی : از این پس، او نیز به ضعیف تر از خود (خواهر و برادر کوچک تر و همسالان) زور می گوید و آنان را کتک می زند. اگر می خواهید این اثر منفی را با تمام وجود حس کنید، رفتارش را با خواهر یا برادر کوچک تر بنگرید. او نیز دقیقاً همان گونه که شما رفتار می کنید، آنان را توبیخ می کند و حتی همان الفاظی را به کار می برد که شما برای خودش به کار می برید..
برگرفته از سخنان استاد دهنوی
