زدن یک واکنش نابالغانه است که در بین بچه های دو تا 4 سال شایع است اما می توانید با آموزش های صحیح به آن ها یاد بدهید که رفتارهای جایگزین داشته باشند. وقتی فرزندتان در این سن، بچه ای را می زند به او نزدیک شوید، به چشم هایش نگاه کنید و به او بگوئید کسی را نمی زنی. با صدای بلند و قاطع بگوئید اما عصبانی نشوید. وقتی که با عروسک هایش بازی می کند به او بگوئید که چقدر خوب است که با مهربانی با عروسکهایت بازی می کنی. این عبارت را به اضافه ی اسمش مرتب تکرار کنید. می توانید به او بگوئید مثلاً مریم بچه ها را دوست دارد و با آن ها مهربان است. وقتی می خواهد بازی کند حد و حریم بازی را مشخص کنید مثلاً اگر دو تا بچه با هم بازی می کنند به او بگوئید یک بار تو و یک بار دوستت. وقتی با بچه ها آرام بازی می کند او را تشویق کنید و بگوئید چقدر خوب و قشنگ که با بچه ها بازی می کنید. از رفتار زدن خود و پدرش برای به کُرسی نشاندن حرفتان استفاده نکنید. با او بازی کنید به این شکل که می خواهد چیزی را بزند اما خودش را کنترل می کند و به خودش می گوید من کسی را نمی زنم و من با دوستانم مهربانم. به این ترتیب و با این روش ها می توانید به مرور این عادت را کم کنید و یا از بین ببرید. پس سعی کنید به آنچه بیان می کنیم توجه کنید:
1. ارتباط مستقیمی بین کتک زدن کودکان و مهاجم شدن آن ها وجود دارد. آرام صحبت کردن با کودک و عدم استفاده از کتک زدن رفتار تهاجمی کودک را آرام خواهد کرد.
2. کودکان چه آرام و چه مهاجم به تشویق نیاز دارند تا بتوانند رفتار خود را اصلاح کنند پس برای هر کار خوبی که انجام می دهد به او پاداش بدهید البته با رعایت اصول پاداش دادن به کودک.
3. وقتی که فرزندتان کودک دیگری را می زند کودک خود را نادیده بگیرید و بیشتر به کودک کتک خورده یا مادرش توجه کنید.
4. برنامه های خشونت آمیز تلویزیونی روحیه ی تهاجمی را در کودک تقویت می کند پس اجازه ندهید آن ها را ببیند.
5. همان موقع که کودکتان گاز می گیرد و یا کتک می زند نارضایتی خود را به او بگوئید و درباره ی رفتار او صحبت کنید و برچسب بزنید. مثلاً به رفتارش با گفتن کلمات گاز گرفتن ممنوع و یا لگد نزن برچسب بزنید و با صدای قاطع صحبت کنید تا بداند کار بدی انجام داده است ولی عصبانی نشوید.
6. به طور دقیق عواقب کار کودک را به او بگوئید مثلاً بگوئید اگر به زدن یا گاز گرفتن دوستت ادامه دهی امروز به پارک نمی رویم و یا فلان چیزی که خیلی دوست داری برایت نمی خرم.
7. ببینید که کودک در چه موقعیتی بیشتر این رفتارها را انجام می دهد. مثلاً اگر بعدازظهر ها که خوب نخوابیده این کار را می کند اجازه ندهید در آن ساعت با بچه ها بازی کند.
8. رفتارهای جایگزین را به او یاد بدهید. مثلاً اگر موقع بازی با بچه ها بیشتر این کار را می کند به او یاد بدهید که به جای کتک زدن آن ها چطور با آن ها دوست شود و با هم از اسباب بازی ها استفاده کنند.
9. به کودک محبت خود را ابراز کنید و به او یاد بدهید چگونه می تواند وقتی دیگران را دوست دارد محبت خود را به آن ها ابراز کند.خیلی مهم است که به او بفهمانید خودش بچه ی خوبی است و کارهایش هست که مشکل دارد و از صمیم قلب به او نشان دهید که دوستش دارید و نگذارید در کودکتان احساس طرد شدن و رانده شدن از طرف شما و اطرافیانش ایجاد شود.
اگر همه ی موارد گفته شده را به طور دقیق و کامل انجام دادید و نتیجه نگرفتید لازم است به یک روانپزشک اطفال مراجعه فرمائید.
