به نظر بیشتر والدین، ساده‌ترین کار برای سرگرم کردن کودکان و حتی نوزادان قرار دادن آنها روبه‌روی تلویزیون است. وجود تصاویر رنگارنگ و برنامه‌های جذاب باعث می‌شود تا کودک از همان ماه‌های اول زندگی به آنچه در جعبه جادویی تلویزیون می‌بیند عکس‌العمل نشان دهد. به این ترتیب والدین علاوه بر این که از شیطنت‌ها و سر و صدای کودکانشان آسوده می‌شوند فکر می‌کنند سرگرمی مناسبی را به آنها ارائه داده‌اند.
این در حالی است که بسیاری از متخصصان معتقدند نه‌تنها تماشای تلویزیون در سنین کودکی خوب نیست، بلکه مضر نیز هست. حقیقت این است که کودکان تا قبل از 2 سالگی واقعا از آنچه روی نمایشگر به نمایش درمی‌آید چیزی سر در نمی‌آورند و در واقع رسانه تصویری برایشان تنها یک ابزار درخشان و هیپنوتیزم‌کننده است.
در مقابل به باور عده‌ای که معتقدند تماشای تلویزیون در شب به زودتر خوابیدن کودک کمک می‌کند هم باید گفت هزینه‌ای که برای این فایده کوتاه‌مدت خواهید پرداخت، خواب بی‌نظم و آشفته فرزندتان در آینده است. در واقع با این که مشکلات خواب ناشی از تلویزیون به طور مستقیم مورد مطالعه قرار نگرفته، اما به اعتقاد متخصصان، خواب ضعیف در نوزادی به طور کل با مشکلات خلقی، یادگیری و رفتاری در ارتباط است.
علاوه بر همه اینها، یکی از مشکلات اصلی وابستگی کودک به تلویزیون، از بین بردن سایر فرصت‌های مفید است. چراکه وقتی تلویزیون روشن است، والدین با کودکشان حرف نمی‌زنند. این در حالی است که حرف زدن آنها سهم مهمی در رشد زبانی نوزاد دارد. نکته جالب اینجاست که حتی وقتی نوزاد را مستقیم جلوی تلویزیون نمی‌گذارید هم سر و صدای آن در بازی نوزاد اختلال ایجاد می‌کند.
بنابراین محققان توصیه می‌کنند تا حد امکان کودکان زیر 2 سال را از تلویزیون دور کنید و به جای آن بگذارید که خود را سرگرم کند. فراموش نکنید بازی‌های خلاقانه کودک بسیار ارزشمند است چراکه طی آن می‌تواند مسائل ذهنی‌اش را حل کند. آنها از تصور خود استفاده می‌کنند، خلاقانه فکر می‌کنند و خودشان را سرگرم می‌کنند.
