دلبستگی «ایمن»:
این کودکان رفتار دلبستگی واضحی بعد از جدایی اولیه و ثانویه از مادر نشان میدهند. آنها مادر را صدا میکنند، دنبال او میروند داد و او را جستجو میکنند و نهایتاً شروع به گریه میکنند، و نشانههای نگرانی را بروز میدهند. زمانی که مادر برمیگردد خوشحال میشوند و او را بغل میکنند و میخواهند با وی تماس جسمی داشته باشند بعد از مدت کوتاهی آرام میشوند و سعی میکنند دوباره بازی را شروع کنند.
دلبستگی ناایمن «اجتنابی»:
این کودکان نسبت به جدایی اعتراض چندانی نمیکنند و رفتار دلبستگی واضحی از خود نشان نمیدهند. (مثل دنبال کردن مادر تا جلوی در، یا گریه کردن). آنها به بازی خود ادامه میدهند اگر چه کمتر در محیط به کاوش میپردازند. گاهگاهی هنگامی که مادر اتاق را ترک میکند با چشم او را دنبال میکنند و رفتن او را مشاهده میکنند. بعد از بازگشت مادر این نوزادان از او اجتناب میکنند و تقاضای برای در آغوش گرفتن او نمیکنند. اغلب تماس بدنی زیادی بین آنها وجود ندارد.
دلبستگی ناایمن «دوسوگرا»:
این کودکان بعد از جدایی خیلی مضطرب میشوند و گریه میکنند اما هنگامی که مادر به اتاق برمیگردد، نمیتواند آنها را آرام کند و مدت زمان زیادی طول میکشد تا این کودکان آرام شوند گاهی حتی بعد از چند دقیقه هم نمیتوانند به بازی برگردند زمانیکه مادر آنها را بغل میکند، این کودکان در عین حال که ابراز تمایل برای تماس بدنی و مجاورت میکنند، اما نسبت به مادرشان پرخاشگری نشان میدهند