در پاسخ درست به سؤالات : فراموش نمی کنیم که درک و فهم کودک نسبت به مسائل مذهبی بسیار محدود است و بههمین نظر او دائماً در زمینه های گوناگون به سؤال و پرسش می پردازد تا دامنهیاطلاعات خود را وسیع تر سازد . پرسش های او نشانهیعلاقهمندی او به عقلانی و مستدل کردن اطلاعات مذهبی و برای مربی نقطه مثبتی است .آنچه مهم است دادن پاسخ به سؤالات است که باید درست و اقناع کننده باشد . ما نیاز نداریم که با استدلال نیرومند و قوی به کودک جواب دهیم؛زیرا او در این رابطه شاید نتواند حقایق را درک کند و مبانی درک منطقی و مستدل او چندان رشدی ندارند ولی ضروری است پاسخ ها قاطع باشند آنچنان که اوراقانع کنند نه ساکت. قلب پاک و منزه او باید آن را بپذیرد و ذهنش او را در خود جای دهد .موفقیت در این امر منوط به آن است که والدین و مربیان،خود اعتقادات و اطلاعات روشنی داشته باشند و به آنچه که می گویند مؤمن باشند . اگر جای ابهامی در زمینه ای خاص برای شان وجود دارد از خود دور سازندودر پاسخ،خود را در وضع درک و فهم و موقعیت کودک قرار دهند .
2- در جلوگیری از بدآموزی ها: چه بسیارند شبهات و بدآموزی هایی که برای کودک پدید می آیند و ناشی از جهل و یا بی توجهی مربیان است و البته آنها هم در این امر شاید معذور باشند از آن بابت که برخی از مستشرقان خیانتکار، دوستان نادان و دشمنان دانا ذهن ها را آلوده کرده اند و افسانه ها و اساطیری را بهنام مذهب وارد جامعه نموده اند و اذهان مردم را آلوده اند .
3- در ایجاد عادات مذهبی : زندگی خود و خانواده خود را مذهبی کنید ، آنچنان که رفتار و گفتار ، آمدو شدها ، معاشرت ها،خور و خواب ها ، موضعگیری ها همه رنگ مذهب داشته باشند. نماز خود را در اول وقت بخوانید و برنامه کار و بازی کودک را طوری ترتیب دهید که در آن ساعت فارغ البال و با شما همراه باشد . روح خیرخواهی نسبت به همنوع را در خود زنده و متجلی سازید تا فرزند شما از آن درس بیاموزد . در برخورد خوشرو باشید که حاصل آن عملاً خوشرویی فرزند شما باشد و در همهیآنچه که مورد نظر است بهطور مداوم و مستمر عمل کنید تا این خوبی ها در شما و فرزندانتان بهصورت عادت درآید .
4- در خستگی جسمی و ذهنی : طفلی که از همان آغاز حیات از عبادت خسته شود ترجیح خواهد داد که بدون مذهب باشد. غرض این است که در اعمال مذهبی ظرفیت جسمانی ، روانی ، فکری و عاطفی کودک را در نظر گیریم و ببینیم تا چه حد آمادگی پذیرش و عمل دارند .بررسی های علمی نشان می دهند که بیشتربی دینان و یا مخالفان مذهب از دو گروه اند : یکی فردی که در دوران کودکی و نوجوانی آگاهی و تربیت مذهبی به او نداده اند و دیگر فردی که تربیت مذهبی دوران کودکیاش با خشونت و سختگیری توأم و همراه بوده است و یا کودک را درعین نفهمیدن مسئله ای وادار به عمل کرده اند .
هشدارها
غرض هشداری است به والدین و مربیان که بر اثر بی توجهی ، سهل انگاری،جهل و نادانی،وضع و موقعیتی را برای کودکان پدید می آورند که آنان در آینده با دشواری هایی مواجه خواهند شد . فی المثل برخی از والدین و مربیان طفل را در دوران کودکی از تربیت دینی دور نگه می دارند بدان مقصد که این امر برایشان زود است و بعدها در سنین نوجوانی امکان اعمال نظر برای شان نخواهد بود . و یا بعضی از مربیان مسئله ای را وارونه و غلط به کودک القاء می کنند بدان گمان که در آینده پس از بزرگ شدن کودک آن را اصلاح نمایند و اینان روزی بهخود می آیند که کار از کار گذشته در امر تربیت با صدها دشواری مواجه خواهند بود .امر تربیت با همهیسادگی و آسانی بهنظر ما کاری دشوار است از آن بابت که ما با انسان دشوار و پیچیده ای روبرو هستیم؛ حدود اطلاعات ما از انسانها نسبتاً ناچیز است؛ مطالعهیوالدین و مربیان درباره کودک اندک است؛ اغلب انسانها در رابطه با مسائل تربیتی دچار احساس غلوند و گمان دارند که همه چیز را می دانند در حالی که چنین نیست .
