- دستوری که پیشوایان دین برای آن لحظه حساس داده اند اینست که در همان اولین لحظه تولد اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ نوزاد بخوانند قال رسول الله (ص) : «من ولدله مولود فلیوذن فی اذنه الیمنی و لیقم فی اذنه الیسری فانهما عصمه من الشیطان»:
پیغمبر محترم (ص) فرمود : هر گاه نوزادی برای شما متولد شد اذان را در گوش راست او و اقامه را در گوش چپ او بگویند (قبل از بریدن ناف) زیرا این عمل یک نوع محافظت و نگهداری نوزاد است از شیطان پلید و افکار شیطنت آمیز.
طفلی که با دیدگاه بسته و روحی خالی از هر گونه نقش از مادر متولد می شود از همه جایی خبر و بهیچوجه بر حسب ظاهر دارای احساساتی نیست، از چه نظر اسلام می گوید بمجرد تولد در حالیکه هنوز ارتباط ناف قطع نشده در گوش او اذان و اقامه بگویند ؟
کودک نوزاد با این خصوصیت که نام بردیم چه می داند معنی الله اکبر چیست ؟ پس سرمطلب چیست که این جملات مقدس و نداهای آسمانی و روح افزا در گوش نوزاد گفته شود ؟
بطور حتم رمزی در میان هست و حکمتها و مصالحی در پیش است آن رمز مقدس اینست که اولین قدمی که درباره پرورش کودک برداشته می شود باید عبارت باشد از آموختن نام پروردگار و آفریننده جهان و باز بذر توحید و ایمان از همان لحظه اول در سرزمین دل کودک پخش شود و سپس آشنائی با نام مقدس بزرگترین مربی و منجی عالم بشریت سرور و پیشوای انبیا و همچنین فرا گرفتن نام نامی و اسم گرامی علی شاه مردان (ع) پیدا کند.
کام نوزاد و تربت حسینی
در خلال دستورات اولیه که درباره نخستین لحظات تولد در کتب اسلامی دیده می شود یکی اینست که پس از زایمان یکذره تربت کربلا که منسوب بامام حسین (ع) سرور فداکار است در دو سه قطره آب تمیز حل کرده و در کام نوزاد بریزند.
پس از اندکی مطالعه چنین بنظر می رسد که این دستور نیز یک رمز مقدسی در بر دارد و آن اینست که این نوزاد از اول زندگی در سرشتش درس وفاداری و فداکاری و استقامت و سایر عواطف عالیه را که جزء برنامه و مکتب حسینی است خوانده و پیش از هر چیز آن خاک مقدس را که آغشته با خونهای پاک مردان راه خداست و هنوز نسیم وفا و صمیمیت و جانبازی در اه هدف عالی و مرام مقدس حق و عدالت بر او میوزد در سراسر وجود این نوزاد و در اعماق قلب او بوجود آورند.
