- آیا می توان با خدا تلفنی صحبت کرد ؟

آیا می دانی که چرا از انسان ها تلفن را ساخته اند ؟

 عزیزم ! ما انسان ها وقتی از هم دور می شویم، صدای همدیگر را نمی شنویم؛ مثلاً‌ وقتی تو از تهران به مشهد سفر می کنی، یا از این کوچه به آن کوچه می روی، دیگر نمی توانی با دوستا نت حرف بزنی. آدم ها تلفن را درست کرده اند تا وقتی از هم دور می شوند نیز بتوانند با هم حرف بزنند.

هر خانه ای شماره تلفن مخصوص دارد که تو با گرفتن آن شماره تلفن، می توانی با اهل آن خانه صحبت کنی.

اما خدا هیچ گاه از ما دور نمی شود تا مجبور باشیم با او تلفنی حرف بزنیم. خدا همه جا هست؛ حتی وقتی تو در اتاقت را می بندی، باز هم خدا در کنار توست و صدای تو را می‌شنود. اگر تو آهستة آهسته هم صحبت کنی، باز هم خدا صدایت را می شنود.

هر وقت دلت خواست با خدا حرف بزنی، راحت باش؛ نه به تلفن نیاز داری و نه به هیچ چیز دیگر. حضرت ابراهیم می فرماید : «پروردگار من، شنونده (و برآورندة) دعاست.»

حتی نمی خواهد داد و فریاد کنی. او خیلی خوب به حرف هایت گوش می دهد. در هر زمان و هر جا می توانی با خدا حرف بزنی. موقعی که در رختخوابت قرار داری؛ موقعی که از خواب بیدار می شوی؛ وقتی در مدرسه هستی؛ وقتی در خانه یا کوچه بازی می کنی و خلاصه هر جا و هر وقت که بخواهی، می توانی با او حرف بزنی.

 همین الان هم می توانی با او صحبت کنی؛ حتی می توانی حرف هایت را روی کاغذ بنویسی تا او خودش حرف های تو را بخواند. حالا من از طرف تو چند جمله می نویسم تا خدا آن ها را بخواند :

خدایا من تو را خیلی دوست دارم؛

خدایا تو هم مرا دوست داشته باش؛

خدایا از تو می خواهم که خودت نگهدار من باشی؛

ای خدای مهربان، مرا همیشه یاری کن؛

ای خدا، ای دوست خوب بچه ها، در دنیا و آخرت مرا به خوشبختی برسان. 

برداشتی از سخنان استاد  حیدری ابهری