ما آدم ها تقریباً روزی ده ساعت می خوابیم؛ البته بچه ها بیشتر و بزرگ تر ها کم تر می خوابند. اگر نخوابیم یا خیلی کم بخوابیم، مریض می شویم. برای زندگی سالم و شاداب، همة ما به خواب نیاز داریم؛ اما نباید فکر کنیم که چون ما می خوابیم، پس خدا هم می خوابد. نه، اصلاً این طور نیست. در قرآن کریم آمده است که : «خدا نه چرت می زند و نه می خوابد.»
حتی بسیاری از آفریده های خدا هم به خواب نیاز ندارند و نمی خوابند؛ مثلاً کرة زمین، در هر 24 ساعت، یک بار به دور خودش و در هر سال، یک بار به دور خورشید می چرخد؛ اما هیچ وقت نمی خوابد و استراحت نمی کند. او هزاران سال است که حرکت می کند؛ ولی برای یک لحظه هم متوقف نشده تا استراحت کند.
خورشید هم هزاران سال است که به کرة زمین نور می دهد؛ اما هیچ وقت کار خودش را تعطیل نمی کند و نمی خوابد.
رود کارون نیز صدها سال است که جریان دارد؛ اما هیچ زمانی نمی خوابد و سفر همیشگی خودش را کنار نمی گذارد.
همچنین چشمه های زیادی در کشور ما هستند که سال هاست می جوشند؛ اما لحظه ای به خواب نمی روند و از جوشش نمی ایستند.
خدایی که چشمه و رود و خورشید و زمین را آفریده، از همة این ها بزرگ تر و قوی تر است. اگر این آفریده های خدا به خواب نیاز ندارند، بدان که حتماً خدای بزرگ و بی نیاز، به خواب احتیاج ندارد و هرگز نمی خوابد.
نظم و حرکت جهان به دست خدا و به ارادة اوست. اگر او می خوابید، همه چیز به هم می‌ریخت. همین که می بینی خورشید با نظم دقیقی طلوع و غروب می کند؛ همین که می‌بینی فصل های سال به طور منظم می آیند و می روند؛ همین که می بینی درختان در فصل پاییز و زمستان به خواب می روند و در آغاز بهار از خواب بیدار می شوند؛ همین که می بینی در هر لحظه، کودکی زیبا در جهان متولد می شود، نشانة آن است که خدا هرگز نخوابیده است و اگر برای لحظه ای به خواب می رفت، جهان از هم می باشید.
خدا به خواب نیاز ندارد، همان طور که به غذا هم نیاز ندارد. خدا، بی نیاز بی نیاز است. خود خواب، یکی از آفریده های خدا و یکی از شگفتی هایی است که او در جهان به وجود آورده است. هیچ گاه خدا به آفریده های خودش چه غذا، چه آتش، چه انسان، چه آب، چه خواب و... احتیاج نخواهد داشت.
برداشتی از سخنان استاد حیدری ابهری
