آیا وقتی می گوییم خدا از اول وجود داشته است، منظور ما از اول، یک روز مشخص مثلاً چهار شنبة سال فلان است ؟ خوب معلوم است که منظورمان این نیست؛ زیرا اگر بگوییم خدا از فلان روز بوده، بلافاصله به ذهن ما می آید که پس قبل از آن روز چه ؟ آیا در آن موقع خدا وجود داشته است یا نه ؟
مردی از امام باقر (ع) پرسید : به من بگویید که خدا از کی بوده است ؟ امام به وی فرمودند : «تو به من بگو خدا کی نبوده تا من به تو بگویم کی بوده است.»
امام می خواستند به آن مرد بفهمانند که خدا همیشه بوده و اگر کسی بگوید خداوند از فلان روز معین وجود داشته و قبل از آن نبوده است؛ قطعاً این حرف ها درست نیست.
فرزندم !
وقتی می گوییم مؤمنان برای همیشه در بهشت می مانند، این همیشه ماندن تا چه زمانی است ؟ معلوم است که زمان معینی – مثلاً جمعة سال فلان – برای ان وجود ندارد. از آن طرف هم وقتی می گوییم خدا از اول بوده است، یک روز معین،مورد نظر ما نیست. ثانیه و دقیقه و ساعت و روز و سال، ویژگی آفریده های خداست. داشتن تاریخ تولد و تاریخ به وجود آمدن، ویژگی مخلوقات پروردگار است. خداوند، تاریخ تولد و تاریخ به وجود آمدن ندارد.
این فرض که خدا از فلان روز وجود یافته، فرض غلطی است؛ زیرا معنی اش نبودن خدا قبل از آن زمان است. خدایی که زمانی وجود داشته باشد و زمانی نباشد، دیگر خدا نیست.
اگر قرآن هم در سورة حدید فرموده : «خدا اول است.» یعنی هر چیزی را که اولین موجود جهان فرض کنی، خدا از آن هم زودتر بوده است.
برداشتی از سخنان استاد حیدری ابهری
