گزارش از طرح قرآنی لالای فرشته
بسم الله النور
گزارشی از طرح قرآنی لالای فرشته مؤسسه تحقیقاتی قرآنی 14 ستاره بنی هاشم در سال 1388با هدف ترویج و گسترش فرهنگ قرآنی و تحقیق در مورد روش های زیربنایی آموزش قرآن (مخصوصاً در سنین جنینی و نوزادی) تشکیل شد، تا خانواده ها بتوانند از زمان طلایی در معرض آموزش که شامل چهارماهگی تا سه سالگی نوزاد می باشد و اکثر خانواده ها از تأثیرات شگرف این دوران بی اطلاع هستند مطلع نماید و زمینه ساز آموزش قرآن در این دوران شود.
آغاز طرح آموزش قرآن از بدو تولد از سال 1375 و با ارائه طرح بالشتک زمزمه های ملکوتی توسط مبتکر آن آقای سیّدمحمّد حسین موسوی ریشهری بوده که برای اولین بار در نمایشگاه قرآن شهرری و بعد از آن در نمایشگاه بین المللی قرآن در خیابان حجاب ارائه شد.
همچنین طرح لالای فرشته در معرض آموزش قرار گرفتن قرآن قبل از تولد توسط ایشان در اواخر سال 1387 جهت ثبت اختراع در سازمان پژوهش های علمی ارائه شد.
این طرح در سال 1388 در نمایشگاه بین المللی قرآن (مصلی تهران) رونمایی گردید و در نمایشگاه بین المللی قرآن سال 1389 نیز مورد استقبال زیاد بازدیدکنندکان قرار گرفت. تا به حال بیش از 10،000 نفر در این طرح وارد شده اند و حدود 2،000 نفر تحت نظارت مشاورین طرح می باشند. این مؤسسه امید دارد با استعانت از خداوند متعال و تمسک به منابع اسلامی و احادیث ائمه معصومین علیهم السلام و همچنین کمک همکاران خود که جمعی متشکل از اساتید حوزه و دانشگاه با تخصص های روانشناسی و مامایی و ... می باشند بتواند قدمی کوچک در جهت آموزش و ترویج فرهنگ قرآنی و اسلامی بردارد و بتوان فرزندان این مرز و بوم را قبل از قرار گرفتن در معرض هجوم فرهنگ های بیگانه به سلاح قرآن مجهز و قدرتمند نمود تا ان شاءا... شاهد جامعه ای باشیم در خور ظهور منجی.
معرفی طرح:
مادر در یک طرح پژوهشی به صورت داوطلب وارد می شود که در عمل، خود در دوره آموزشی غیر حضوری قرار گرفته و جنین خود را نیز در معرض آموزش قرار می دهد.
کودکان شما خواسته یا ناخواسته در معرض آموزش های مختلف قرار می گیرند. ما در این طرح پژوهشی موضوع در معرض آموزش را هدفمند کرده و با برنامه های پیشنهادی مادر را تشویق به یادگیری مطالب خاص می کنیم. با توجه به اینکه فرایند آموزش و در معرض آموزش، به هفت موضوع کلیدی در این طرح پژوهشی تعریف شده؛ ارتباط با خدا، ارتباط معلم و شاگرد (مادر و رابطه معلمی و شاگردی)، تطبیق دروس روز، آیات قرآن و احادیث، مادر سالم (مادر و سلامت)، تغذیه (مادر و تغذیه)، خواب (مادر و خواب)، مادر و امکانات روز توصیه های ما توسط مادر عملیاتی شده و در یادگیری مطالب نقش بسزایی دارند. در این طرح، حُکماً کودک آموزش نمی بیند فقط در معرض آموزش قرار می گیرد و در ضمیر ناخودآگاه خود مطالب را ضبط می کند و در زمان آموزش با سرعت و آمادگی بیشتر می تواند مطالب را بیاموزد. در این طرح پژوهشی، مادر طبق برنامه پیشنهاد شده عمل نموده و در صورت تمایل با افزایش مطالب و ساعات اختصاص یافته به طرح به گونه ای عمل می نماید که در مراحل دوم و سوم... داده های خود را غنی و تثبیت می نماید. مثل زبان مادری؛ شما هر چه که می گویید جنین می شنود و پس از به دنیا آمدن، شنیده های خود را تحلیل نموده و زبان مادری را پس از مدتی مکالمه می کند. اگر شما با لهجه صحیح یا غلط، مطلبی را برای کودک خود بگویید او در ضمیر ناخودآگاهش دقیقاً همان مطلب را یاد می گیرد. هم زمان ما با زبان مادری بسامد قرآن را که تشکیل شده است از 2060 کلمه، در برنامه مادر قرار می دهیم و هم زبان و هم زمان با مادر جنین در معرض آموزش قرار می گیرد. در تثبیت آن، مادر کلمات قرآن را می خواند و ترجمه می کند و در مرحله آخر برای یادگیری کل کلمات قرآن مادر آیه به آیه می خواند، معنی می کند و تدبر محقق می شود، و جنین و نوزاد در معرض این روند قرار میگیرند. استنادات روایی و حدیثی اهمیت علم و آموزش در اسلام روشن است، اما آنچه مورد نظر ماست، اهمیت آموزش در دوران کودکی و نوجوانی است؛ دورانی که به فرموده امام علی علیه السلام صفحه ذهن کودک مانند زمین خالی و آماده ای است که هر بذری در آن بکارند، به بار خواهد نشست. آموزش دوران کودکی و نوجوانی به اندازه ای است که امام علی علیه السلام در جای دیگر می فرماید: تأثیر علم آموختن در کودکی مانند نقشی است که بر روی سنگ کنده شود. نقشی که بر روی سنگ کنده شود، زدوده نخواهد شد؛ علمی که در کودکی آموخته شود، از یاد نخواهد رفت و ماندگار خواهد بود. حضرت علی علیه السلام نیز به تعلیم فرزندان اهتمام داشت. وی در وصیت خود به امام حسین علیه السلام می فرماید: به تأدیب و تربیت تو مبادرت کردم، قبل از این که قلبت سخت و فکرت مشغول شود. روشن است تأدیب و تربیت، بدون تعلیم و آموزش نخواهد بود...
امام علی علیه السلام می فرماید: در کودکی علم بیاموزید تا در بزرگی آقایی و سیادت کنید. آموزش قرآن بخش دیگری از آموزش در سیره معصومین علیهم السلام است که از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و در مکاتب آموخته می شده است. علی علیه السلام در این باره به فرزندش امام حسن علیه السلام می فرماید: «و ان ابتدئتک بتعلیم کتاب الله؛ تعلیم و تربیت تو را با آموزش کتاب خدا شروع کردم». اهمیت آموزش قرآن به کودکان و فرزندان، به گونه ای است که معصومین علیهم السلام آن را از حقوق فرزند بر والدین شمرده اند. بخش دیگری از آموزش در سیره معصومین، آموزش احکام و حدیث و تفسیر و تأویل قرآن است. حضرت علی علیه السلام به امام حسن علیه السلام فرمود: «تعلیم و تربیت تو را با آموزش قرآن و تأویل و تفسیر آن و آموزش احکام دین و حلال و حرام آغاز کردم». پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در این باره فرمود: «وای بر حال فرزندان آخرالزمان، به خاطر پدران و مادرانشان! از پیامبر سؤال شد: از پدران و مادران مشرک آن ها؟ حضرت فرمود: خیر، از پدران و مادران مؤمن آن ها که هیچ چیز از احکام و واجبات دینی را به آن ها نمی آموزند و اگر فرزندان چیزی آموختند، مانع آموزش فرزندان می شوند و از آن ها در دنیا به سرمایه ناچیزی راضی اند. من از چنین پدرانی بیزارم و آن ها از من روی گردانند.»
از مهمترین نکاتی که درخصوص آموزش دینی کودکان در روایات آمده است، مسأله فطری بودن توجه به دین و خداست. رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «هر نوزادی با فطرت خدایی به دنیا می آید و پرورش می یابد، مگر این که پدر و مادر او را به سوی یهودی گری یا مسیحی گری بکشانند». (بحارالأنوار،ج1،ص281) و نیز آمده است که موسی علیه السلام عرض کرد: «پروردگارا! کدام یک از اعمال نزد تو برتر است؟ خطاب رسید: محبت به کودکان؛ چرا که من فطرت آنها را بر پایه اعتماد به یگانگی خود قرار دادم». (آیین تربیت ، ص381) تمام این احادیث نشان می دهد که باید پدر و مادر محیطی مناسب برای کودک فراهم آورند تا حقایقی یا عقایدی که ریشه های آن در نهاد و فطرت کودک نهفته است بروز کند. استنادات علمی ـ پزشکی طی چندین سال اخیر تحقیقات علمی جدید همگی از مزایای فراوان گوش دادن به موسیقی در دوران بارداری حکایت می کنند: از جمله مزایا می توان به تأثیر مثبت بر رشد مغز جنین، یادگیری پیش از زایمان، کاهش استرس دوران بارداری، بهبود عادات خواب نوزاد بعد از تولد و ایجاد پیوند عاطفی شگفت انگیز در دوران جنینی اشاره کرد. پرفسور ویویت گلاور روانشناس دوران جنینی از دانشگاه ایمپریال لندن بیان می کند که: استرس پیش از زایمان شدیداً موجب افزایش اختلالات پیش فعالی، تأخیر شناختی، نگرانی و افسردگی کودک پس از تولد می شود. استرس دوران بارداری خطر ابتلا به اوتیسم و شیزوفرنی را افزایش می دهد. مادران باردار تحت استرس، نوزادانی کم وزن و لاغر به دنیا می آورند که این می تواند دلیلی بر نارسایی های قلبی در زندگی آتی این نوزادان باشد. طبق تحقیقات دکتر کارن موریتز از دانشگاه کویزلند: اگر مادر در دوران بارداری فشارهای روحی شدیدی متحمل شود بدن وی هورمونی به نام «گلوکوکور کودایس» ترشح می کند که از طریق جفت وارد بدن نوزاد می شود و رشد قلب و کلیه نوزاد را مختل می کند. از آنجایی که نوزادان نارس رشد یافته و خارج از محیط داخل رحمی در دستگاه نگهداری می شوند، محرک صدای رحمی می تواند به بهبود سلامتی حس شنوایی نوزاد کمک کند. لالایی های پخش شده برای نوزاد در چنین موقعیتی موجب افزایش دریافت اکسیژن، عادات خواب سالم و افزایش وزن او می شود. به علاوه موجب کاهش بی تابی های نوزاد، بهبود توانایی مکیدن، کاهش مدت زمان بستری بودن در بیمارستان و همچنین افزایش محیط سر می شود که نشانه رشد مغز کودک است. نوزاد تازه متولد شده ای که موسیقی دوران جنینی اش را دوباره می شنود بیشتر شیر می مکد، بیشتر می خوابد و کمتر گریه می کند. این موضوع به این دلیل نیست که نوزاد درمان خاصی را دریافت می کند بلکه این به دلیل تأثیر مثبتی است که موسیقی و عشق ایجاد می کنند. موسیقی دان مشهور کیث وایتینک در مقاله ای به نام "پرهیز از سه نوع موسیقی در دوران بارداری" شرح می دهد که: نوزادان می توانند تا یک سال پس از تولد، موسیقی که در دوران جنینی شنیده اند را به خاطر بیاورند. همچنین مادران اذعان داشته اند که پخش کردن همان موسیقی آرام بخش دوران بارداری باعث آرامش کودک پس از تولد نیز می شود. طبق تحقیقات دکتر توماس ورنی ام دی نوزادانی که در رحم مادر از طریق موسیقی تحریک شده اند مهارت های پیشرفته صوتی، تصویری، زبانی و حرکتی را از خود نشان می دهند. این کودکان زمان خواب طولانی تری دارند و نسبت به محیط پیرامون خود هوشیارتر هستند و نسبت به کودکانی که هیچ گونه محرک دوران پیش از زایمان را دریافت نکرده اند آرامش بیشتری دارند.
آزمایشات علمی اخیر و مطالعات جامع انجام شده توسط دکتر شیلا وودوار استادیار دپارتمان موسیقی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی گویای این هستند که نوزادان درون رحم حتی قبل از تولد قادر به دیدن، شنیدن، حس کردن و یادگیری هستند. در سه ماهه سوم، جنین قادر به حفظ یک صدا و ارتباط دادن آن با صدایی که قبلاً شنیده و تفسیر معنای آن است می باشد. با توجه به تمام این مستندات مسلماً نجوا و هارمونی نوای قرآن که با صدای مادر و یا شبه آن برای جنین پخش شود از تمام موسیقی های جهان خوش آواتر و بهتر است. ما به تجربه نیز این موضوع را ثابت نموده ایم و می توانید از نزدیک فرزندان لالای فرشته را ببینید و حالات آن ها را از مادرانشان بشنوید. کسانی بودند که بار سوم بارداریشان با طرح لالای فرشته مأنوس شده و اقرار به آن دارند که حتی درد زایمان را قابل قیاس با دردهای زایمان قبلی خود نمی دانند و انگار درد زایمان نداشته اند. بچه هایی صبور، مأنوس با قرآن، برخوردار از دوز بالای سلامت و خوشرو از نتایج طرح لالای فرشته است. کودکانی که یک سال دارند و قرآن را نجوا می کنند. کمتر از یک سال دارند و کلام وحی را می شناسند. افتخار آن را داریم که بتوانیم با اجرای این طرح قرآن آموزی را ملی کنیم و نسل آینده مان را اینگونه رقم بزنیم
و من الله التّوفیق...
