اینکه والدین چگونه باید برخودر کنند تا کودک به درس و مدرسه علاقمند شود، نیاز به توضیح چند نکته دارد که با استفاده از بیانات استاد تراشیون شما والدین عزیز را با این نکات آشنا می کنیم.
اولین نکته این است که اگر فرزندتان با محیط مدرسه اش آشنا نیست، چند روز قبل از اینکه مدارس باز شوند ،دست او را بگیرید و به محیط پیرامونی مدرسه ببرید تا با آن آشنا شود و انس و الفت اولیه را قبل از شروع مدرسه، ایجاد کنید.مخصوصا برای کودکانی که پایه اول هستند باید این کار انجام شود و یک دفعه کودک را به محیطی که غریب و ناآشنا است نبرید.حتی در پایه های بالاتر نیز اگر محل زندگی تان را تغییر دادید، حتما باید فرزندان را با فضای مدرسه آشنا کنید.
حتی اگر در مدرسه باز است می توانید اجازه بگیرید و کودک را با محیط حیاط و راهروهای مدرسه آشنا سازید.
این انس و الفت و آشنایی ، احساس اضطراب اولیه را در کودکان کاهش می دهد.
نکته دوم، خود والدین می توانند خاطرات خوش دوران تحصیلشان را برای فرزندشان بیان کنند.دقت کنید خاطرات و نکات منفی را نگویید.مثلا برخی پدران از خاطراتی مثل فلک کردن و زدن می گویند که این امر میزان اضطراب کودک را بیشتر می کند. لذا ما بایدمراقب باشید تنشهای روحی را در بچه ایجاد نکنید. درست است که مدرسه ناظم دارد، دعوا می کند و شاید بداخلاق هم باشد، اما باید آرامش را به فرزندتان منتقل کنید.
خاطرات خوش را بگویید، خواندن بلد نبودیم، یاد گرفتیم، نوشتن یاد گرفتیم، دوستان خوبی پیدا کردیم. معلمهای خوب و مهربانی داشتیم.چقدر به ما کمک کردند.
وقتی این خاطرات خوب را می گویید اشتیاق و شوق کودک برای مدرسه رفتن بیشتر می شود.
نکتهٔ سوم این که هیچ وقت مدرسه را به عنوان تنبیه برای بچه ها قرار ندهید.
گاهی برخی والدین می گویند کی شنبه میشه بری مدرس از دستت راحت شم.
مدرسه را به عنوان زندان برای کودک معرفی می کنند.بذار تو دفترت بنویسم امروز رفتی خانم معلم دعوات کنه چون منو اذیت می کنی. قاعده ای وجود دارد که می گوید هیچوقت نباید کارهای ارزشی به عنوان تنبیه مشخص شود.(درست رو نخوندی حالا به خانم معلمت می گم دعوات کنه - حالا بذار فردا بری مدرسه وقتی برگشتی می بینی من نیستم.)این نوع جملات و رفتارها تنش روحی در کودک ایجاد می کند.کودک قبل و بعد از مدرسه مدام دلشوره و نگرانی دارد.این دلشوره و اضطراب، کاهش یادگیری را بدنبال دارد.
نکته چهارم، برای خرید لوازم التحریر و وسایل مدرسه، کودکتان را نیز همراه خود ببرید.وظیفه والدین این است که برای کودک بخرند، تورم بالا و پایین می شود، کودک گناهی نکرده، پس هرگز نگویید چقدر گران است. متأسفانه بیشتر والدین فریادهایشان را سر بچه خالی می کنند.
نکته دیگری که ساده است این است که سعی کنید سراغ لوازم التحریر گران قیمت و تجملاتی نروید.
آیا واقعا لوازم التحریر گران بچه ها را درس خوان و اهل مطالعه می کند؟ خیر، اتفاقا هر چه لوازم التحریر ساده ترباشد تمرکز کودک در کلاس بیشتر است.حتی می گویند لوازم التحریرهای خارجی نخرید، برخی از داخلی ها را هم نباید بخرید؛ لوازمی که به سمت شکل و شمایل های مختلف می رود، عکس فلان کارتن را روی دفتر چاپ می کنند و تا کودک دفترش را باز می کند، فکر و ذهنش می رود به سمت کارتنی که دیده و نمی تواند تمرکز کند.
بنابراین همان دفترهایی قدیمی خودمان که جلد ساده داشت بیشتر کودک را در مسیر یادگیری کمک می کند و باعث می شود توجه و تمرکزش به درس و کلاس باشد.
تنها ارزش موجود در محیط آموزش، یادگیری است.وقتی برای بچه ها مخصوصا آنهایی که در سنین پایینتری هستند، دفترهایی که عکس ها و تصاویر تجملاتی دارند می خرید، آنها را به آن سمت سوق می دهید و این تجملاتی بودن برایشان ارزش می شود.همچنین دقت کنید دفترهایی که اسامی و تصاویر مقدس دارند را هم نخرید زیرا ممکن است کودک آن را روی نیمکت بگذارد و رویش بنشیدند.نه این طرفی بروید نه آن طرفی.سادگی در لوازم التحریر، بهترین شکلی است که می توانید انتخاب کنید و به فرزندتان هم توصیه کنید.
